Ayer, miércoles 9 de abril de 2014, tuve el placer de asistir a la presentación del nº 2 ‘La Fiesta’ de la revista BARTLEBOOTH en Benita, el local del Estudio Flu-or. En un momento dado de la noche, Xurxo Souto presenta a Juan Creus, quien acto seguido nos deleitó una vez más con el Himno de la ETSAC.
Warning: dada la calidad de la grabación, se recomienda la ingesta de varias cervezas antes de ponerse los auriculares. Conservo el wav original por si a alguien le interesa.
Xurxo Souto, Xoan Creus, Sofía do Labañou y Pablo Gallego durante la representación de ‘Aldea Terremota’.
Himno de la ETSAC
Disme que todo o que hai aquí é espazo
E que o habitar é un vicio animal
Mais a xente traza os camiños
Que entran polas ventás
Dis que ser rural é ter terra nos ollos
E urbano, unha explosión de actividá
Mais hai anos que subo a este monte
Para coñece-la verdá
E vou camiño da ETSAC
E vou camiño da ETSAC
Máis non sei onde está
Non sei onde está
Non sei onde está
Estiven repasando a Mies
E nin máis nin menos, todo sigue igual
Os manchóns da parcelaria
E as locuras de Peter Eisenmann
Pisei Roma e Xunqueira de Ambía
Toquei as pedras coas miñas mans
Seica temos tanto patrimonio
Inda hai miles de vivendas sen ocupar
(Estribillo)
Fixen un plano do invisible
Así non me podo equivocar
Sei que no baleiro está a esperanza,
No cheo a esperanza de máis
E volvín a repasar a Mies
Porque os que non somos menos nin somos máis
Son os que somos diferentes
Dende logo, máis grises que Sanaa
(Estribillo)
Podcast: Reproducir en una nueva ventana | Descargar (Duración: 5:23 — 2.7MB)